Domek dla szpulek

I znowu muszę wychwalić zdolne rączki mojego Taty. Kiedyś podpatrzyłam domek do przydasiów na jakimś blogu, niestety nie zapisałam sobie do niego linku i mimo usilnych starań nie potrafiłam go odnaleźć ponownie. Pamiętam tylko, że ów domek wisiał nad stolikiem, na którym stała maszyna do szycia. A właścicielka owego blogu, napisała, iż zakupiłam domek na allegro. Ja przetrząsnęłam allegro w poszukiwaniach i nic...zupełna klapa. A zapałałam do domku ogromna miłością. I pewnie nic by się nie wydarzyło, gdyby nie podarek Maksi w postaci 2 stuletnich szpulek od kołowrotka. Ze szpulkami popędziłam do Taty, bo wiedziałam, że kiedyś chwalił się maleńką tokareczką. I tak powstały dwie nowe szpulki w tatusiowym garażu.  I od razu przypadły mi do serca. I wtedy już było jasne, że szpulki muszą mieć swój własny domek. Tato najpierw fukał i fukał, że nie ma materiału i, że zawsze coś wymyślę mu na głowę. Ale po cichu składał mi ten śliczny domek. Dotoczył mi nawet jeszcze kilka szpulek i oto on - cały w swojej okazałości, wisi na mojej świeżo pomalowanej czekoladowej ścianie. Jeszcze nie mogę się na niego napatrzeć. Moje wstążki znalazły swoje miejsce, a puste jeszcze półeczki czekają na nowych lokatorów.