Cóż, mogę powiedzieć... tylko a

Chyba zbliża sie koniec tegorocznego lata,

bo pogoda na to wskazuje, bo ranki coraz zimniejsze,

bo czegoś wewnętrznie żal, bo nadal tęsknię za ciepłem,

bo mam niedosyt kolorów, zapachów i śmiechu...

Próżnowałam krzyżykowo, poświęcając się szyciu, przeszywaniu i wymyślaniu.

Chciałam zrobić cos jeszcze, ale zabrakło czasu.

Pomyślałam, że dopóki jestem tutaj, to chcę spędzać czas z moimi przyjaciólmi i znajomymi. Wyjazd do  Francji zbliża sie wielkimi krokami. I jest mi cudownie na sama myśl, że mogłam spędzic tu aż tyle czasu, prawdziwe długaśne wakacje.

Szał pakowania mieszkania trwa nadal....i wniosek z tego jest taki:

osiągnęłam szczyt zbieractwa, mam wrażenie,że wszystko było mi potrzebne...

oddałam więc mnóstwo rzeczy i przyniosło mi to ulgę, bo człowiek nie potrzebuje, aż tyle,

a ja  z pewnością potrzebuję przestrzeni wokół siebiei taką zaczęłam tworzyć.

Na koniec dzisiejszych przemysleń - literka, którą zrobiłam całkiem niedawno.